Narodowy Dzień Życia (24 marca) i Dzień Świętości Życia (25 marca), które niedawno obchodziliśmy, w tym roku – dzięki kalendarzowej bliskości dat ze świętami Zmartwychwstania Pańskiego – jeszcze wymowniej wyrażały prawdę o cudzie życia, jego wartości i zwycięstwie. Staraliśmy się to pokazać naszym uczniom za pomocą aktywizujących i twórczych metod pracy. Wychowawcy klas najmłodszych podjęli propozycję przeprowadzenia lekcji wychowawczych, na których uczniowie w zabawach dramowych starali się zagrać rolę mamy, taty, dziadka i innych członków rodziny, usiłujących zmierzyć się z jakąś codzienną lub nadzwyczajną sytuacją życiową, np. mobilizacją domowników podczas pobytu mamy w szpitalu, oczekiwaniem na narodziny dziecka czy wiadomością o wyprowadzce babci z domu lub też przeżywaniem zazdrości starszego rodzeństwa, ekscytacji i kłótni rodziny podczas planowania wakacji i… wielu jeszcze innych.
Scenki obejmowały obrazki z życia wzięte, czyli tematykę życia rodzinnego, wszak życie zawsze rozpoczyna się w rodzinie, nawet jeśli jest ona od początku niepełna… W każdej odgrywanej sytuacji były emocje zasygnalizowane w temacie.
Jednym słowem, zaproponowaliśmy nauczanie i wychowanie przez przeżywanie. Jest to bowiem jedna z najskuteczniejszych pedagogicznych metod.
Słowa wychowawców potwierdzają, że były to wychowawczo ubogacające zajęcia.
„Dzieci fantastycznie odgrywały swoje role. Było widać ogromne ich zaangażowanie. W obrębie swojej grupy, samodzielnie dokonywały podziału ról oraz zajęły się przygotowaniem rekwizytów potrzebnych do danej scenki. Potrafiły wcielić się w daną rolę, pamiętając przy tym o emocjach, jakie jej towarzyszyły” – relacjonowała Pani Marlena Pasińska, Wychowawczyni klasy 3b.
„Uczniowie mieli trudność z wejściem w rolę, ale mimo to potrafili w swojej improwizacji zmierzać do pomyślnego zakończenia odgrywanej sytuacji” – dopowiadała Pani Agnieszka Pieniążek – Wychowawca klasy 2b.
„Możemy sprawić, by żyło się piękniej i nam i innym, jeśli postaramy się w sposób mądry, pełen szacunku do drugiego człowieka, rozwiązywać codzienne problemy. Scenki dramowe, które dzieci przedstawiały w dniu obchodów, pomogły nam to dostrzec ( i przeżyć)” – podsumowała Pani Katarzyna Śliwińska ucząca klasę 3 c.
Serca pełne wdzięczności dla rodziców tworzyli uczniowie klasy 1a. Pani Aneta Podpora– Wychowawca klasy – dodatkowo nawiązała do wartości życia w odniesieniu do niepełnosprawności. „Życie jest cudem samo w sobie” – przekonywała, „a dzieci chętnie słuchały i dzieliły się swoimi doświadczeniami, obserwacjami”.
Uczniowie klasy 1 b również starali się przy pomocy kredki zobrazować, za co są wdzięczni swojej rodzinie, i … żeby nie było wątpliwości co do powodów wdzięczności, śpiewały wraz z Arką Noego piosenkę „Samo ciało to za mało”.
W rozumieniu przez uczniów sensu obu uroczystości bardzo pomagali również Wychowawcy pracujący w świetlicy. Wiele aktywności wraz ze swoimi podopiecznymi z klas 1a i 1 c podjęli Pani Anna Skorupska i Dawid Szpryngiel. Efekty ich pracy możemy jeszcze podziwiać, gdyż zaprezentowane są na szkolnych tablicach. Jedna z nich, zatytułowana „Na każdym etapie życia jestem darem dla innych” i znajdująca się tuż przy pokoju Pani Wicedyrektor jest tablicą nieustająco aktywną, przybywa bowiem na niej wpisów wdzięczności dla tych, których Pan Bóg postawił na drodze naszego życia. Niekończąca się opowieść o ludziach, którzy są dla nas darem … „Kocham Dziadka za to, że nauczył mnie grać w piłkę”…
Inna tablica – o wymownym tytule „Oto człowiek” – wzrusza i porusza fotografiami ludzi różniących się wiekiem, sprawnościami lub ich brakiem, bogaczy i żebraków … Przystają w zamyśleniu przy tej tablicy rodzice z dziećmi. Przemawia, edukuje, wychowuje.
Trzecia tablica inspirowana przez ten sam duet Wychowawców jest w klasie świetlicowej. Dobrze, że został przypomniany tytuł zaproponowany w ubiegłym roku: „Od maluszka do staruszka”. Widnieje na niej wśród wielu dziecięcych prac plastycznych i taki napis: „Jestem ważna, chociaż na świecie jest tyle ludzi”. Prawda. Każde życie jest ważne.
Bardzo wymowną i poruszającą pracę plastyczną z inicjatywy Pani Anny Religi wykonała podczas zajęć świetlicowych klasa 1d. Dzieło to można podziwiać w sali świetlicowej głównej. Kto nie widział – niech to nadrobi, bo warto. Do nieprzekonanych kierujemy słowa zachęty Pani Anny, które równocześnie pięknie oddają treść tej pracy: „Stworzyliśmy plakat ukazujący życie od poczęcia, aż po starość. Wycinaliśmy i przyklejaliśmy serca, na których umieściliśmy poszczególne etapy naszego życia. W środku plakatu umieściliśmy dziecko, któremu matka wręcza kroplę wody (symbol życia), a w niej nasza planeta Ziemia. Całość ozdobiliśmy małymi serduszkami, które połączyliśmy w duże serce, symbolizujące umiłowanie do Życia”.
W grupie dzieci z klasy 3 a i 3 b, gdzie opiekunem jest Pani Anna Godzwon, uczniowie słuchali utworów muzycznych i opowiadań o tematyce świętości życia. Oglądali też film – wywiad z Nickiem Vujiciciem oraz film dokument dotyczący rodziny Ulmów. Odgrywali także scenki. Oprócz tego dyskutowali o tym, jak ważną wartością jest życie, także w kontekście wojny, która toczy się na Ukrainie. Metody pracy były więc zróżnicowane tak, by każdy uczeń miał szansę ubogacić się wiedzą stosownie do własnych potrzeb i możliwości.
Klasy 2 b i c, zaopiekowane przez Panią Eleonorę Mazurkiewicz, oglądały film o empatii w rodzinie i wykonywały prace plastyczne pt. Dom moich marzeń. Dom, w którym życie się toczy, przeżywa i rozwija. Dom – symbol i rzeczywistość. Dom, w którym tak ważne jest zrozumienie i empatia. Dziękujemy, że zwróciła Pani uczniom uwagę na ten ważny aspekt życia.
Na zajęciach świetlicowych w klasach starszych, gdzie wychowawcami są Pani Mariola Czyczyło i Pani Katarzyna Szałata, uczniowie oglądali filmy familijne i rozmawiali o tematyce obu świąt. Natomiast na katechezach poruszali kwestie ochrony życia. Z wielu więc źródeł otrzymali jednoznaczny przekaz.
O rodzinie, w której życie ma swój początek, uczniowie klas 1 – 3 wypowiadali się również językiem różnorodnych technik plastycznych. Licznie wzięli udział w ogólnopolskim konkursie pt. „Na początku była miłość – moja rodzina”. Piękne prace wykonali uczniowie klas 0 a i 0 b.
Reprezentantem naszej szkoły w ogólnopolskim konkursie plastycznym dla uczniów starszych pt. „Pomóż ocalić życie bezbronnemu” był uczeń klasy 7 – Karol Bocheńczyk. Ogromnie mu gratulujemy podjęcia się tego wyzwania, gdyż dotychczasowe prace konkursowe prezentowały bardzo wysoki poziom. Być w gronie młodych, zdolnych artystów jest nobilitacją. Odwagi, by do niego dołączyć, z pewnością uczeń nabrał pod wpływem rozbudzania plastycznej pasji na lekcjach u Pani Justyny Wanat – Tenerowicz.
Cieszymy się, że Narodowy Dzień Życia i Dzień Świętości życia upłynęły w naszej szkole w atmosferze twórczej i radosnej afirmacji życia.
Dodaj komentarz